Jak rozmawiać z dzieckiem? Cztery proste kroki
2020-05-28

Istotą Porozumienia bez Przemocy jest nastawienie na obserwację, nazywanie uczuć, uzewnętrznianie potrzeb i poszukiwanie najlepszej z możliwych strategii, która zaspokoi potrzebę – naszą lub drugiego człowieka.
Krok 1: Obserwowanie
Wyrażamy obserwację, czyli to, co widzimy, a nie to, co myślimy na ten temat. Ten krok powinien być oceną niezwykle obiektywną, jak podczas badań naukowych: unikamy tu wartościowania, uogólniania czy interpretacji.
Obserwacja jest bardzo konkretnym stwierdzeniem faktu, np.: "Widzę twoje skarpetki na podłodze", czy "koleżanka cię uderzyła".

Krok 2: Identyfikacja uczuć
Dla wielu z nas identyfikacja nie jest najprostsza. W procesie dorastania i późniejszej egzystencji zostaliśmy skutecznie oduczeni ujawniania swoich uczuć, np. w obawie przez wyśmianiem lub zranieniem. Nazwanie uczuć i wyrażenie ich jest niezwykle ważne, często bowiem w trakcie konfliktu nasze milczenie jest interpretowane w zupełnie inny sposób niż jest faktycznie. Przyglądamy się uczuciom, które się pojawiają. Dbamy, by dziecko mogło wyrazić swoje. W komunikacji bez przemocy wszystkie uczucia mają jednakową wartość, ponieważ każde uczucie pociąga nas do potrzeby, która wymaga naszej uwagi. Wsłuchanie się w nasze uczucia zwiększa szansę rozpoznania naszych potrzeb i radzenia sobie z nimi.
Rozmawiając z dzieckiem, pamiętaj, aby zapytać je, co czuje w związku z zaistniałą sytuacją. Możesz być pewien/pewna, że dziecko bardzo wyraźnie opisze, co dzieje się w środku.

Krok 3: Określanie potrzeb
Zastanawiamy się: co jest dla nas lub dla dziecka ważne? Jaka potrzeba powinna być w tym momencie zaspokojona? Zgodnie z Teorią Porozumienia Bez Przemocy wszyscy ludzie mają takie same potrzeby. Np. potrzeba bezpieczeństwa jest wspólna dziecku i dorosłemu, mężczyźnie i kobiecie, nauczycielowi i uczniowi, każdemu – bez względu na pochodzenie, wiek, płeć, rasę czy rolę społeczną. Tym, co nas różni, są strategie, czyli sposoby ich zaspokajania. Dziecko, aby zaspokoić potrzebę bezpieczeństwa, może płakać i krzyczeć. Dorosły zaś może pracować i założyć konto oszczędnościowe. To nie potrzeby są ze sobą sprzeczne, ale strategie ich zaspokajania.
Określ, czego potrzebujesz w danej sytuacji i zapytaj o to samo dziecko.

Krok 4: Formułowanie konkretnych próśb
Im bardziej szczegółowa będzie nasza prośba, tym większa szansa, że jej odbiorca będzie w stanie ją zrozumieć, a co za tym idzie, również spełnić. W komunikowaniu próśb niezwykle ważna jest forma - często mylimy prośbę z żądaniem. Nie wystarczy dołożyć do zdania słówko "proszę", aby z żądania stworzyć prośbę. Prośba różni się od żądania przede wszystkim tym, że dajemy prawo naszemu rozmówcy do odmowy i w pełni akceptujemy taki bieg wydarzeń. Przy formułowaniu prośby należy zwrócić uwagę po pierwsze na to, aby prośba była możliwa do wykonania i bardzo konkretna. Powinniśmy również prosić raczej o to, co druga strona może faktycznie zrobić, aniżeli próbować wpłynąć na jej uczucia lub myśli. Skupmy się też na tym, żeby prosić o to, czego chcemy, a nie formułować prośbę w oparciu o negację.
Warto podkreślić, że porozumienie bez przemocy nadaje się do komunikacji z dziećmi w każdym wieku. Nawet maluszki, które dopiero rozpoczynają swoją przygodę z werbalną komunikacją, mogą być uczone zasad rozmowy z dorosłymi i rówieśnikami zgodnie z założeniami metody NVC.
Z miłością,
Zespół Soxo.pl
Pokaż więcej wpisów z
Maj 2020
Polecane

Zestaw 3x Skarpetki dziecięce kolorowe SOXO potworki
Najniższa cena przed obniżką
24,99 zł brutto
Zestaw 3x Skarpetki dziecięce kolorowe SOXO zwierzaki
Najniższa cena przed obniżką
24,99 zł brutto